
Είναι κάποιοι εκ πεποιθήσεως μπαταχτσήδες, επαγγελματίες της φοροδιαφυγής, με τα «σέα τους, τα μέα τους» και τα λεφτά τους στην Ελβετία. Αυτοί δεν «γουστάρουν» και δεν πληρώνουν. Αυτούς, που ζουν σε βάρος των υπολοίπων, οι αρχές δεν τους αγγίζουν καθώς κινούνται ανάμεσά τους. Δεν μιλάμε όμως γι’ αυτούς που δεν γουστάρουν να πληρώσουν. Μιλάμε γι’ αυτούς που δεν τους έχει απομείνει τίποτε να δώσουν. Το υπόμνημα προς το υπουργείο Οικονομικών και τη ΔΟΥ Ιεράπετρας που μας απέστειλε φίλος αναγνώστης και δημοσιεύεται στο τέλος του κειμένου, περιγράφει γλαφυρά την άγρια κατάσταση που βιώνουν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, ένα τεράστιο πια κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας. Περιγράφει ταυτόχρονα, εκτός από την απόγνωση, και τα όρια της φορομπηχτικής πολιτικής. Με άλλα λόγια, περιγράφει την αποτυχία του μοντέλου της περιοριστικής πολιτικής για την κάλυψη των ελλειμμάτων. Οι εγχώριοι αχυράνθρωποι και οι ξένοι επόπτες τους, οι επιτελείς της καταστροφής, μάλλον δεν έχουν συνειδητοποιήσει πως «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος». Αυτοί οι... τύποι, συνηθισμένοι να αντιλαμβάνονται τους ανθρώπους ως αριθμούς και διαβιούντες μακριά από την αληθινή ζωή των «απλών ανθρώπων», αδυνατούν ακόμη να αντιληφθούν ότι οι λογαριασμοί που κάνουν στα χαρτιά απλώς δεν βγαίνουν. Όχι γιατί οι άνθρωποι