Το χρονικό μιας δίωξης

Το κείμενο που ακολουθεί μάς έστειλαν οι προφυλακισμένοι για την υπόθεση της οργάνωσης Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς Γιώρ­γος Καραγιαννίδης και Αλέξανδρος Μητρούσιας. Δημοσιεύεται αυτούσιο:
Στέλνουμε αυτή την επιστολή ώστε να δημοσιοποιήσουμε το χρονικό μι­ας δίωξης που βασίζεται σε χαλκευμέ­νες μαρτυρίες, μηδαμινά αποδεικτικά στοιχεία καθώς και στην εκδικητική πρόθεση απέναντί μας, από την «αιχμή του δικαστικού δόρατος», τους εφέτες - ανακριτές Μόκκα - Μπαλτά και την ει­σαγγελέα εφετών Ξένια Δημητρίου -Βασιλοπούλου, οι οποίοι τον τελευταίο ενάμιση χρόνο
έχουν αναλάβει τις υπο­θέσεις και διώξεις του ανατρεπτικού εσωτερικού εχθρού.
Ας κάνουμε μια χρονική ανασκόπη­ση. Συλλαμβανόμαστε στις 4.12.2010 όντας καταζητούμενοι με εντάλματα σύλληψης για την «υπόθεση του Χαλανδρίου». Οδηγούμαστε στις φυλακές Πα­τρών και Λάρισας αντιστοίχως μετά από μια βδομάδα παραμονής στα κελιά της Αντιτρομοκρατικής. Το πρώτο δεκαήμε­ρο του Φλεβάρη 2011, μας γνωστοποι­είται η δίωξή μας σχετικά με την απο­στολή εμπρηστικών δεμάτων σε αρχη­γούς ευρωπαϊκών κρατών, πρεσβειών στην ελληνική επικράτεια και σε υπη­ρεσίες της Ε.Ε. που πραγματοποιήθηκε από την οργάνωση ΣΠΦ στις αρχές Νο­εμβρίου 2010.
Το μόνο αποδεικτικό στοιχείο εναντί­ον μας είναι οι καταθέσεις ατόμων που δούλευαν στις εταιρείες ταχυμεταφορών όπου παραδόθηκαν τα δέματα. Οι πρώτες καταθέσεις δίνονται 2 Νοέμ­βρη, κάποιες συμπληρωματικές το δι­άστημα 10-12 Νοέμβρη, ενώ οι υποτι­θέμενες αναγνωρίσεις (προσομοιάσεις όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια) επι­κυρώνονται στα γραφεία του ανακριτι­κού διδύμου Μπαλτά - Μόκκα στις 11-12 Γενάρη. Οι μαρτυρίες περιγράφουν χαρακτηριστικά ατόμων διαφορετικά από τα δικά μας και είναι αντίθετες με­ταξύ τους.
Ας παραθέσουμε κάποια παραδείγ­ματα. Το ύψος και των δύο μας είναι 1,90 και άνω και οι μαρτυρίες που μας αποδίδονται αναφέρουν ύψος ατόμων από 1,65 ως 1,75. Μεγάλη διαφοροποί­ηση υπάρχει στις ηλικίες των ατόμων που περιγράφονται με τις δικές μας καθώς και τα περιγραφόμενα σχήμα­τα προσώπων και χρώμα ματιών. Μιλά­με για ένα πραγματικό τουρλουμπούκι ανομοιογενών χαρακτηριστικών.
Οι μαρτυρίες δεν είναι βέβαιες ανα­γνωρίσεις, αφού οι μάρτυρες χρησιμο­ποιούν εκφράσεις όπως «ενδεχόμενα να είναι αυτός σε ποσοστό 60%», «κά­ποια χαρακτηριστικά του μοιάζουν», ενώ ο μόνος μάρτυρας κατηγορίας του Γ. Καραγιαννίδη αποσύρει μετά από σύ­ντομο χρονικό διάστημα την αναγνώρι­ση διότι δεν ήταν σίγουρος.
Εμείς τότε άμεσα υποβάλλουμε αί­τημα για κατ’ αντιπαράσταση εξέτα­ση μαρτύρων ώστε να μας δουν αυτοί οι άνθρωποι από κοντά και όχι μονάχα ως θεαματικές φωτογραφίες τρομο­κρατών υπό τον πειθαναγκασμό της Αντιτρομοκρατικής και των ανακριτών. Το αίτημα απορρίπτεται με συνοπτικές διαδικασίες από τους ανακριτές με το αιτιολογικό πως δεν υπάρχουν αντιφα­τικά στοιχεία, χωρίς τη στοιχειώδη νο­μική τεκμηρίωση.
Τον Σεπτέμβριο γίνεται η εισαγγελική πρόταση από τη Δημητρίου όπου παρα­πέμπει εμάς και τα 9 μέλη της ΣΠΦ που είχαν αναλάβει την πολιτική ευθύνη. Αξιοσημείωτο είναι ότι στην πρότασή της η εισαγγελέας απέκρυψε και δεν ανέφερε το αίτημα που είχαμε υποβά­λει από τον Φεβρουάριο 2011 για κατ’ αντιπαράσταση εξέταση.
Το Συμβούλιο Εφετών διατάσσει την κατ’ αντιπαράσταση εξέταση των μαρ­τύρων μαζί μας, η οποία και πραγματοποιείται στις 4 Οκτώβρη στο Εφετείο. Η δυσφορία των ανακριτών και της εισαγ­γελέως είναι έκδηλη για την τροπή της υπόθεσης.
Εν συνεχεία μας βλέπουν οι μάρτυ­ρες δια ζώσης και δεν αναγνωρίζουν κανέναν από μας ούτε και τους Γ. και Μ. Νικολόπουλο που παρέστησαν στη διαδικασία. Δεν αφήνουν κανένα περιθώ­ριο παρερμηνείας των λεγομένων τους, καμία αμφιβολία, δηλώνοντας «όχι δεν τον αναγνωρίζω», «όχι δεν είναι αυτός που μου παρέδωσε το δέμα», «καμιά σχέση, είναι πολύ ψηλός».
Ν’ αναφέρουμε εδώ και το εξής. Χα­ρακτηριστικά για το πώς κατασκευά­ζουν διώξεις είναι όσα δήλωσε ο μάρ­τυρας που πειθαναγκάστηκε ν’ αναγνω­ρίσει τον Γ. Καραγιαννίδη στα γραφεία της Αντιτρομοκρατικής, αφού ανέφερε πως όταν κλήθηκε να υποδείξει τον άν­θρωπο που του παρέδωσε το δέμα, ενώ αρχικώς δεν του έμοιαζε κανένας κατη­γορούμενος, πείστηκε ύστερα από πι­έσεις και παραινέσεις των ανδρών της Αντιτρομοκρατικής να υποδείξει άτομο (τον Γ. Καραγιαννίδη) που έστω τα χαρα­κτηριστικά του να προσομοίαζαν με κά­ποιον. Δηλαδή δεν μιλάμε γι’ αναγνωρί­σεις, αλλά για χαλκευμένες κατηγορίες βασισμένες στις προσομοιάσεις, με την αοριστία που έχει η έννοια της προσο-μοίασης.
Παρ’ όλα αυτά, στις 25.10 η εισαγ­γελέας προτείνει ξανά να παραπεμ­φθούμε σε δίκη. Τι κι αν δεν υπάρχει αναγνώριση πια (έστω και με τη μορφή της αντιφατικής προσομοίασης όπως περιγράφηκε), άρα δεν υπάρχει απο­δεικτικό υλικό, και επομένως στοιχειο­θέτηση της κατηγορίας, η εισαγγελέας δε μασάει από κάτι τέτοια ασήμαντα (!) γεγονότα.
Σ’ αυτή την εισαγγελική πρόταση εί­ναι κατάδηλη η εμπάθεια και η προσπά­θεια απόκρυψης στοιχείων υπέρ μας (όπως τη μαρτυρία που προαναφέραμε σχετικά με τις πιέσεις για προσομοίαση), ενώ από την άλλη υπερτονίζει φρά­σεις των μαρτύρων που απλά δεν είναι πανηγυρικά υπέρ μας αλλά φυσικά και ούτε εναντίον μας.
Την ώρα που γράφεται αυτή η επιστο­λή αναμένουμε την απόφαση για το αν θα παραπεμφθούμε σε δίκη ή όχι. Όσο και αν θέλουν, εμείς δεν σχετιζόμαστε μ’ αυτό το αντάρτικο χτύπημα. Δε συμ­μετείχαμε ούτε στο σχεδιασμό ούτε στην υλοποίησή του. Εν τέλει, ας μας αποδοθούν γεγονότα για τα οποία το κράτος έχει αποδείξεις και όχι να μας φορτώνει δικογραφίες και καταδίκες δεκαετιών κάθειρξης επειδή θα το δι­ευκολύνουν στην εξόντωσή μας.
Τέλος, κλείνοντας αυτό το γράμμα ας γίνει ξεκάθαρο το εξής. Έξω και πέ­ρα από το δίπολο αθώος ή ένοχος υπό την καθαρά νομική έννοια, θα είμαστε πάντοτε ένοχοι σε μια εποχή που το να δηλώνεις αθώος συνιστά έγκλημα. Ήμασταν και θα είμαστε πάντοτε υπο­νομευτές του κράτους, των νόμων και της ηθικής.
Η απελευθέρωση των ατόμων από την υποταγή στα δεσμά του κράτους θα γίνεται πάντοτε παλεύοντας έξω από τα όρια της αστικής νομιμότητας, πάντοτε αντιπαλεύοντας το εξουσιαστικό πλέγ­μα με μορφές παράνομης και ριζοσπα­στικής δράσης.
Γιώργος Καραγιαννίδης - Αλέξανδρος Μητρούσιας

topontiki