Ο τζίρος του σεξ στην Ελλάδα

Στα 2 δισ. ευρώ υπολογίζεται στην Ελλάδα ο ετήσιος τζίρος του... σεξ. Το μισό ποσό, περίπου 1 δισ. ευρώ, αφορά την πορνεία. Το υπόλοιπο αφορά τον τζίρο που πραγματοποιούν δραστηριότητες που σχετίζονται με το σεξ, όπως είναι τα sex shops, η αγορά προφυλακτικών, ερωτικών ταινιών, φαρμάκων, περιοδικών κ.λπ. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι ο μέσος τζίρος ενός sex shop στην Αθήνα κυμαίνεται μεταξύ 5.000 και 15.000 ευρώ τον μήνα, ενώ μόνο η διαφημιστική
δαπάνη των «ροζ τηλεφώνων» ξεπερνά τα 3 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Η αγορά προφυλακτικών υπολογίζεται σε περίπου 15 εκατ. ευρώ.
Το εντυπωσιακό είναι ότι από το 1 δισ. ευρώ που αφορά την πορνεία, το μεγαλύτερο ποσοστό αφορά τη συντήρηση ενός πολυπληθούς «δικτύου». Αυτό αφορά κυρίως την εξαναγκαστική πορνεία. Ενδεικτικό είναι ότι σχεδόν 180 εκατ. ευρώ αφορούν τη διαφθορά, δηλαδή σε διάφορα «λαδώματα» προκειμένου να εισέλθουν και να «εργαστούν» αλλοδαπές γυναίκες στην Ελλάδα.
Από τον ετήσιο τζίρο του 1 δισ. ευρώ της πορνείας μόνο τα 150 εκατ. ευρώ φαίνεται ότι καταλήγουν στις εκδιδόμενες γυναίκες. Δηλαδή τα ποσά που απολαμβάνει η διαφθορά μέσω της πορνείας στην Ελλάδα είναι περισσότερα από εκείνα που φτάνουν στις εκδιδόμενες γυναίκες. Τη μερίδα του λέοντος απολαμβάνουν οι εκμισθωτές, οι διακινητές και οι πορνολογητές. Σε αυτούς καταλήγουν πάνω από 320 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Και όλα αυτά με περίπου 1,2 εκατ. Ελληνες πελάτες και περίπου 15.000 εκδιδόμενες γυναίκες. Αλλά οι πελάτες αυτοί πραγματοποιούν σχεδόν 20 εκατ. επισκέψεις τον χρόνο!
Τα στοιχεία αυτά έχουν προκύψει από ειδικές έρευνες που έχουν εκπονήσει πανεπιστήμια και γυναικείες οργανώσεις στην Ελλάδα, ενώ επιβεβαιώνονται και από εκτιμήσεις αρμοδίων διωκτικών αρχών. Στα εντυπωσιακά αυτά μεγέθη για τον τζίρο της πορνείας φαίνεται ότι συνηγορούν και τα στοιχεία που προέκυψαν από την έρευνα που εκπόνησε η ΕΣΥΕ στο πλαίσιο της πρόσφατης αναθεώρησης του ΑΕΠ. Στη μελέτη που εκπόνησε διαπίστωσε ότι το αναθεωρημένο ΑΕΠ ήταν αυξημένο κατά 25,7%, σε σχέση με το προηγούμενο (τελικά το ποσοστό που εγκρίθηκε από την Ε.Ε. ήταν σχεδόν το μισό).
Στο σημείο αυτό ο πρώην γενικός γραμματέας της ΕΣΥΕ κ. Μανώλης Κοντοπυράκης είχε κάνει την εξής σημαντική διευκρίνιση. Στην αύξηση του ΑΕΠ στο 25% κατά την αναθεώρηση συμμετείχαν κατά 0,7% η πορνεία, τα ναρκωτικά και το λαθρεμπόριο καπνού και υγρών καυσίμων. Επίσης, διευκρινίζεται ότι το ποσοστό αυτό (0,7% ή περίπου το ένα πεντηκοστό της αύξησης) δεν αφορά τον συνολικό τζίρο των δραστηριοτήτων αυτών, αλλά στο επιπλέον κομμάτι που δεν είχε καταγραφεί μέχρι σήμερα στο ΑΕΠ. Επίσης, δεν αφορά το μαύρο χρήμα. Αρα, αποτελεί ένα μικρό τμήμα του συνολικού χρήματος που διακινείται μέσω της πορνείας. Και το μικρό αυτό ποσό υπολογίζεται σε 400 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Προφανώς, στο σύνολο του ΑΕΠ το ποσό αυτό είναι πολύ μεγαλύτερο!
Αλλά και τα πρόσφατα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα σχετικά με τη διαφθορά στην Ελλάδα το 2007, η οποία ξεπερνά τα 600 εκατ. ευρώ τον χρόνο, ενισχύουν τις παραπάνω εκτιμήσεις.
Τα συμπεράσματα αυτά ενισχύονται και από σειρά μελετών του καθηγητή στο Πάντειο Πανεπιστήμιο (τομέας εγκληματολογίας και κοινωνιολογίας) κ. Γρηγόρη Λάζου. Επίσης, συμπίπτουν με στοιχεία που προέρχονται από διεθνείς οργανισμούς, σωματεία εκδιδομένων γυναικών και από διάφορες γυναικείες οργανώσεις που έχουν καταβάλει σημαντικές προσπάθειες ενημέρωσης και έχουν αναλάβει πρωτοβουλίες για τον περιορισμό του θλιβερού φαινομένου της εξαναγκαστικής πορνείας (trafficing). Στην Ελλάδα δραστηριοποιούνται, μεταξύ άλλων, η πρωτοβουλία Stop Trafficing και το Κέντρο Ερευνας και Δράσης για την Ειρήνη (ΚΕΔΕ), που χρηματοδοτείται από την Υπηρεσία Διεθνούς Ανάπτυξιακής Συνεργασίας (ΥΔΑΣ) του υπουργείου Εξωτερικών.

Μελέτες για τη βιομηχανία του σεξ

Η επιχείρηση του σεξ διεθνώς είναι κερδοφόρα και απασχολεί πολλά άτομα. Για την έκδοση μιας εξαναγκασμένης αλλοδαπής απαιτείται η συμμετοχή σχεδόν 20 ατόμων που περιλαμβάνει από τον πλαστογράφο εγγράφων μέχρι τον τηλεφωνητή και τη μεταφορά της γυναίκας στους πελάτες. Και όποιος νομίζει ότι όλα αυτά περιορίζονται στην Ελλάδα, κάνει λάθος. Οι αγορές του εξωτερικού είναι μεγαλύτερες. Τόσο πιο μεγάλες όπου εκπονούνται μελέτες βιωσιμότητας και έρευνες αγορές (όπως γίνεται σε άλλους κλάδους, π.χ. αυτοκίνητα, καλλυντικά κ.λπ.) από εξειδικευμένες εταιρείες για τη βιομηχανία του σεξ. Μάλιστα, δημοσιεύονται τα αποτελέσματα και σε δελτία Τύπου. Ενα παράδειγμα αποτελεί η αγορά της Αυστραλίας, όπου η εταιρεία IBISWorld διαπιστώνει τεράστια ανάπτυξη και μεγάλα περιθώρια περαιτέρω μεγέθυνσης. Ωστόσο, διαπιστώνει μάχη του ανταγωνισμού με τις προσφερόμενες υπηρεσίες μέσω Ιντερνετ. Οπως αναφέρει με περισσότερα από 5.000 νόμιμους οίκους ανοχής, οι Αυστραλοί πραγματοποιούν 12-16 εκατ. επισκέψεις τον χρόνο σε 20.000 εκδιδόμενες. Κάθε μία συναντά σχεδόν 20 πελάτες την εβδομάδα με μέση χρέωση 100 δολάρια την επίσκεψη. Η κερδοφορία δεν αφορά μόνο την πορνεία.

Εως 3.000 ευρώ μπορεί να φτάσει η «επίσκεψη»

Το μέσο πορνικό μίσθωμα (αποπληθωρισμένο), βάσει της μελέτης του καθηγητή κ. Λάζου, το 2002 ήταν 46 ευρώ. Η διακύμανση είναι μεγάλη: Μεταξύ 10-30 ευρώ στους οίκους ανοχής και 40-300 ευρώ στην κατ’ οίκον επίσκεψη. Σήμερα οι τιμές είναι υψηλότερες. Επίσης, ο κύριος όγκος των μισθωμάτων είναι αισθητά υψηλότερος των μέσων όρων. Ο κ. Λάζος εξηγεί στη μελέτη του ότι ένας μικρός (κυμαινόμενος) αριθμός τους είναι ιδιαίτερα χαμηλός και οδηγεί σε αισθητή πτώση τους συνολικούς μέσους όρους. Για παράδειγμα, στην πορνεία πολυτελείας οι τιμές είναι υψηλότερες και κυμαίνονται μεταξύ 1.000 ευρώ και άνω των 3.000 ευρώ. Οι μέσοι όροι προκύπτουν όταν αφαιρούνται τα κατώτατα και τα ανώτατα μισθώματα.
Η «έκρηξη» στην ελληνική αγορά του πληρωμένου έρωτα παρατηρήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1990. Χρονικά συμπίπτει με το «άνοιγμα» των συνόρων και την εισροή αλλοδαπών από Αλβανία, Ρωσία κ.λπ. Σύμφωνα με στοιχεία του κ. Λάζου, οι περισσότερες αλλοδαπές γυναίκες στην εξαναγκαστική πορνεία προήλθαν από τη Ρωσία και την Ουκρανία. Ακολουθούν σε ποσοστά οι Βαλκάνιες, ενώ μικρό ήταν το ποσοστό από Αλβανία. Το 2002 ο αριθμός των εξαναγκασμένων εκδιδόμενων γυναικών είχε φτάσει στις 17.200, ενώ οι μη εξαναγκαζόμενες γύρω στις 4.500 -κυρίως Ελληνίδες. Από το 1997 και μετά ξεκίνησε σταδιακή πτώση του αριθμού των εξαναγκαζόμενων εκδιδόμενων γυναικών, αλλά και του ετήσιου τζίρου. Σήμερα εκτιμάται ότι οι εξαναγκαζόμενες εκδιδόμενες γυναίκες έχουν περιοριστεί αρκετά και είναι κάτω των 12.000, όπως εκτιμούν αστυνομικές πηγές.
«Η σταδιακή και σχεδόν ανεπαίσθητη μείωση των εσόδων της εξαναγκαστικής πορνείας δεν συνεπάγεται ταυτόχρονα και τη μείωση των καθαρών κερδών στα χέρια των δικτύων διεθνοσωματεμπορίας», εξηγεί ο κ. Λάζος. Οι λόγοι αυτής της εξέλιξης είναι πολλοί. Δύο ειδικοί και αμέσως σχετιζόμενοι με τη συγκεκριμένη αλλαγή νοοτροπίας λόγοι είναι: οι αλλαγές στον τρόπο στελέχωσης των δικτύων διεθνοσωματεμπορίας και οι τροποποιήσεις στον καταμερισμό της δραστηριότητας στο πλαίσιο των δικτύων διεθνοσωματεμπορίας.

eranistis.gr