Διοξίνες: άλλο ένα διατροφικό σκάνδαλο

Το πιο πρόσφατο σκάνδαλο με τις διοξίνες σε αυγά και κοτόπουλα στη Γερμανία, είναι άλλο ένα από τα πολλά παρόμοια σκάνδαλα που κάνει σαφές ότι τόσα χρόνια παθαίνουμε, αλλά δε μαθαίνουμε. Η Greenpeace εδώ και 15 και πλέον χρόνια με επιστημονικές εκθέσεις, εργαστηριακές αναλύσεις και δυναμικές δράσεις, πιέζει τόσο για την πλήρη εξάλειψη αυτών των επικίνδυνων τοξικών ουσιών όσο και για τη στροφή στην ήπια γεωργία και κτηνοτροφία. Αυτός είναι και ο μόνος τρόπος να αποφύγουμε το επόμενο διατροφικό σκάνδαλο με διοξίνες.

Τι είναι οι διοξίνες;

Οι διοξίνες (χημικό παραπροϊόν) είναι μια κατηγορία 75 ουσιών που περιέχουν χλώριο. Από τη βιομηχανική παραγωγή του χλωρίου και των χλωριωμένων πλαστικών PVC, ως την καύση των σκουπιδιών ή των αποβλήτων που περιέχουν χλωριωμένες ενώσεις, παράγονται σημαντικές ποσότητες διοξινών που απειλούν το περιβάλλον και την υγεία μας. Ερχόμαστε σε επαφή με αυτές, είτε με την άμεση χρήση διαφόρων προϊόντων, είτε με την τροφή, την εισπνοή και το νερό. Κυριότερη πηγή εισόδου στον οργανισμό μας είναι η τροφή και ιδίως οι λιπαρές ουσίες (όπως κρέας, γάλα).

Γιατί είναι επικίνδυνες;

Ακόμη και σε απειροελάχιστες ποσότητες (τρισεκατομμυριοστά του γραμμαρίου) δρουν ως ισχυρές "περιβαλλοντικές ορμόνες", μπορούν να επηρεάσουν το ανοσοποιητικό και νευρικό σύστημα και να προκαλέσουν καρκίνο.

Πώς καταλήγουν στα τρόφιμα;

Η παράλογη χρήση ορυκτέλαιων στις ζωοτροφές μολύνει με διοξίνες κοτόπουλα και άλλους ζωντανούς οργανισμούς, με αποτέλεσμα μέσω της τροφικής αλυσίδας να φτάνουν στο πιάτο μας.

Ποια είναι η λύση;

Είναι απαραίτητη η στροφή στην ήπια (και κατά προτίμηση βιολογική) γεωργία και κτηνοτροφία. Για αυτό χρειάζεται να στραφούμε στην τοπική παραγωγή ζωοτροφών η οποία:

• μπορεί να ελεγχθεί καλύτερα ως προς τη χρήση  επικίνδυνων ουσιών,
  

• συμβάλλει στην οικονομική ανάπτυξη και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
  

Τι έχει κάνει η Greenpeace

Εδώ και 15 χρόνια έχουμε αναδείξει το θέμα των διοξινών πραγματοποιώντας μάλιστα τις πρώτες εργαστηριακές αναλύσεις (σε εργαστήρια του εξωτερικού) σε στάχτες, απόβλητα αλλά και μητρικό γάλα και έχουμε υποβάλει προτάσεις για τη στροφή στην ήπια γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή. Χάρη στις συνεχόμενες πιέσεις και δράσεις της Greenpeace (δες στα σχετικά), υπάρχουν πλέον και στην Ελλάδα οι κατάλληλες υποδομές (δυο εξοπλισμένα εργαστήρια) για τη διενέργεια εργαστηριακών ελέγχων για διοξίνες. Όμως οι έλεγχοι, αν και απαραίτητοι, δε λύνουν το πρόβλημα, παρά μόνο διαπιστώνουν το μέγεθός του.

Η ρίζα του προβλήματος παραμένει η παραγωγή των διοξινών και η χρήση ουσιών από τις οποίες αυτές παράγονται. Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος επομένως για την αντιμετώπισή του, είναι να χαραχθεί σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης πολιτική πλήρους εξάλειψης των διοξινών, που θα προβλέπει συγκεκριμένα μέτρα και απαγορεύσεις σε τομείς όπως η παραγωγή και χρήση χλωριωμένων προϊόντων, η διαχείριση των απορριμμάτων και αποβλήτων κλπ.

Μέχρι τότε, απλώς θα περιμένουμε το επόμενο διατροφικό σκάνδαλο που θα συνοδεύεται από «νέες» καθησυχαστικές δηλώσεις υπουργών.