Ακατάλληλη η Κρήτη για καλλιέργεια σαλιγκαριών

Να μην πέφτουν στην παγίδα όσων υπόσχονται άφθονα χρήματα από τη δημιουργία εκτροφείων σαλιγκαριών καλεί τους κατοίκους της υπαίθρου ο διευθυντής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κρήτης Μωυσής Μυλωνάς. Όπως λέει ο κ. Μυλωνάς δεν υπάρχει περίπτωση να επιτύχουν, αντίθετα θα χάσουν τα χρήματα που θα επενδύσουν και βέβαια τους κόπους τους!

Ο κ. Μυλωνάς είναι κατηγορηματικός λέγοντας ότι σε περιοχές όπως η Κρήτη, η Πελοπόννησος, η Στερεά Ελλάδα και τα νησιά του Αιγαίου αποτυγχάνουν τα εκτροφεία σαλιγκαριών ανοικτού τύπου, λόγω του κλίματος. Ενδέχεται να
επιτύχουν σαλιγκαροτροφεία κλειστού τύπου, αλλά το θέμα αυτό χρειάζεται να αποτελέσει αντικείμενο έρευνας.

Σύμφωνα με τον κ. Μυλωνά «υπάρχουν απατεώνες που κοροϊδεύουν τον κόσμο ότι μπορεί να πετύχει την παραγωγή τόνων σαλιγκαριών. Πουλούν σε τσιμπημένες τιμές την τεχνική υποδομή και τις λεγόμενες μάνες. Ο κόσμος δεν πρέπει να τους πιστεύει. Όλα τα σαλιγκαροτροφεία αυτού του τύπου τα οποία έχουν ανοίξει στην Κρήτη οδηγήθηκαν σε αποτυχία και οι ενδιαφερόμενοι έχασαν τα χρήματά τους!».

Ο κ. Μυλωνάς εξηγεί ότι έχουν γίνει πάρα πολλές προσπάθειες για τη δημιουργία σαλιγκαροτροφείων στην Κρήτη από τη δεκαετία του ΄80. Τελευταία μάλιστα αναθερμαίνεται το ενδιαφέρον από κάποιους που προέρχονται κυρίως από την Κύπρο και από την Ιταλία οι οποίοι πουλούν φρούδες ελπίδες στους αγρότες που θέλουν να προχωρήσουν σε νέες επενδύσεις για να αλλάξει η ζωή τους. «Όλες οι προσπάθειες έχουν οδηγηθεί σε πλήρη αποτυχία! Υπάρχουν σαλιγκαροτροφεία που έχουν υπαχθεί σε κοινοτικά προγράμματα και απέτυχαν πλήρως. Πολλοί άνθρωποι έχουν χάσει τις περιουσίες τους» επισημαίνει ο κ. Μυλωνάς.

Σύμφωνα με τον κ. Μυλωνά δεν έχουν πετύχει σαλιγκαροτροφεία στην Κύπρο και γενικά τις νότιες περιοχές. «Όσοι ενδιαφέρονται να επενδύσουν μπορούν οι ίδιοι να ρωτήσουν στην Κύπρο και σε άλλες περιοχές για την…τύχη των σαλιγκαροτροφείων. Κι όταν από μόνοι τους ενημερωθούν, τότε να πάρουν τις αποφάσεις τους» σχολιάζει.



Η μεγάλη απάτη με τις «μάνες»

Όπως λέει ο κ. Μυλωνάς τα άτομα αυτά πουλούν στους ενδιαφερόμενους τις λεγόμενες «μάνες» οι οποίες θα γεννήσουν χοχλιούς για να γεμίσουν δήθεν τα σαλιγκαροτροφεία.

«Πουλούν τις δήθεν μάνες στην τιμή των 20 ευρώ το κιλό! Αν είναι δυνατόν!!» λέει ο κ. Μυλωνάς και εξηγεί ότι πρόκειται για κοινά σαλιγκάρια τα οποία υπάρχουν άφθονα στην Κρήτη. Επιπλέον, οι «μάνες» αυτές προέρχονται από την Ιταλία και έχουν άλλο κύκλο ζωής. «Αγοράζουν λοιπόν οι άνθρωποι τις …μάνες, οι οποίες κάνουν μία γενιά και ψοφούν διότι δεν μπορούν να προσαρμοστούν στο περιβάλλον της Κρήτης» υπογραμμίζει.

«Τα σαλιγκάρια γεννάνε εύκολα, εξηγεί ο κ. Μυλωνάς. Κι όταν οι δήθεν μάνες γεννούν, οι άνθρωποι που έχουν επενδύσει χαίρονται νομίζοντας ότι όλα πάνε καλά. Στη συνέχεια όμως όλα χάνονται καθώς εμφανίζεται μεγάλη θνησιμότητα».



Οι…ρήτρες των συμβολαίων

Οι συγκεκριμένοι απατεώνες κάνουν μάλιστα και…συμβολαιακή γεωργία με τους αγρότες για να τους πείσουν να αγοράσουν την τεχνική υποδομή και τις…μάνες. «Τους τάζουν ότι θα αγοράζουν όλη την παραγωγή σαλιγκαριών στην τιμή των 6 ευρώ το κιλό. Όπως είναι επόμενο, οι ενδιαφερόμενοι ακούγοντας αυτό το επιχείρημα πείθονται πιο εύκολα. Η τιμή των 6 ευρώ είναι πάρα πολύ καλή, όταν οι παραγωγοί τους πιστεύουν ότι δήθεν θα παράγουν 3 τόνους ανά στρέμμα. Πλην όμως, τα σαλιγκάρια ψοφούν και έτσι τα συμβόλαια δεν εφαρμόζονται! Πιο πριν όμως οι παραγωγοί έχουν αγοράσει τις…μάνες και την τεχνική υποδομή σε εξαιρετικά υψηλές τιμές!» σχολιάζει ο κ. Μυλωνάς.

Έχει ενδιαφέρον όμως και άλλη μία….ρήτρα κάποιων συμβολαίων που έπεσε στην αντίληψη του κ. Μυλωνά: «Υπάρχει δέσμευση να μην μιλούν σε κανένα για τα αποτελέσματα των σαλιγκαροτροφείων, η οποία περιλαμβάνει πρόστιμο μέχρι 5.000 ευρώ! Για το λόγο αυτό δεν διαμαρτύρονται δημόσια οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που απέτυχαν!» τονίζει.



Σε πειραματικό στάδιο

Κατά τον κ. Μυλωνά όσοι ενδιαφέρονται πάρα πολύ, μπορούν να κάνουν μία μικρή επένδυση χωρίς υψηλό κόστος και πάντα σε κλειστού τύπου σαλιγκαροτροφεία. «Κάντε πειραματικά ένα μικρό σαλιγκαροτροφείο κλειστού τύπου έκτασης μέχρι ενός στρέμματος! Μην δαπανήσετε όμως υψηλά ποσά» τους προτείνει.

Αυτονόητο είναι ότι θα χρησιμοποιήσουν ως μάνες ντόπιους χοχλιούς!

Ο κ. Μυλωνάς επισημαίνει ακόμα ότι ένα σαλιγκαροτροφείο έστω κι αν είναι μικρό, απαιτεί πολύ κόπο. «Οι άνθρωποι που θέλουν να κάνουν μία μικρή επένδυση πρέπει να γνωρίζουν ότι το σαλιγκαροτροφείο απαιτεί πολλή προσωπική εργασία. Τα σαλιγκάρια χρειάζονται αραίωση, απειλούνται από παράσιτα, οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να γνωρίζουν ότι θα δουλέψουν πολύ. Όσοι βλέπουν τα πράγματα από μακριά σχολιάζουν τι δουλειά μπορεί να χρειάζονται οι χοχλιοί… Κι όμως, απαιτούν πολλή δουλειά!» λέει.

Το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας μάλιστα είχε προτείνει στη Νομαρχία Ηρακλείου να δημιουργήσουν ένα μικρό, κλειστού τύπου σαλιγκαροτροφείο, έκτασης ενός στρέμματος, σε πειραματικό στάδιο. Έτσι, θα συνάγονταν χρήσιμα συμπεράσματα ώστε να βοηθηθεί ο κόσμος που ενδιαφέρεται για τέτοιου είδους επενδύσεις.

Οι λόγοι της αποτυχίας

«Δεν μπορείς να επεκτείνεις το χρόνο ζωής των σαλιγκαριών την εποχή που υπάρχει υψηλή θερμοκρασία. Τα σαλιγκάρια στη Νότια Ελλάδα όταν οι θερμοκρασίες είναι υψηλές ψάχνουν τόπο να κρυφτούν για να κοιμηθούν. Όταν λοιπόν έχουν υψηλή θερμοκρασία δηλαδή από το Μάιο και μετά και παράλληλα έχουν υψηλή υγρασία επειδή τα βρέχουμε, τα σαλιγκάρια πεθαίνουν» εξηγεί ο κ. Μυλωνάς. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος της αποτυχίας των ανοικτού τύπου σαλιγκαροτροφείων στη Νότια Ελλάδα.

Επιπλέον, όταν οι μάνες προέρχονται από τη Β. Ιταλία τότε έχουν άλλο κύκλο ζωής και δεν υπάρχει περίπτωση να προσαρμοστούν. Για το λόγο αυτό γεννούν και στη συνέχεια ψοφούν.

Στις βόρειες περιοχές τα σαλιγκάρια δραστηριοποιούνται το καλοκαίρι και πέφτουν σε νάρκη το χειμώνα. Έχουν άλλο κύκλο ζωής. Για το λόγο αυτό ο κ. Μυλωνάς αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο της επιτυχίας σε σαλιγκαροτροφεία της Βορείου Ελλάδας, της Γιουγκοσλαβίας, της Σερβίας κλπ.

patris.gr