Eίναι σκληρό όμως αυτός ο άντρας δεν μπορεί να ζήσει σας ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Προσοχή οι εικόνες που θα δείτε είναι σκληρές.
Το σώμα αυτού του άντρα είναι γεμάτο από όγκους. Σπάνια βγαίνει έξω την ημέρα γιατί φοβάται μην τρομάξει τους υπόλοιπους ανθρώπους…. Δεν κοιτάζει τον εαυτό τους στον καθρέφτη, γιατί και ο ίδιος τρομάζει με την όψη του.
Ο Lauw Tjoan Eng από την Ινδονησία είναι καταδικασμένος να ζει με τη μοναξιά του γιατί φοβάται το τι θα σκεφτούν οι άλλοι άνθρωποι όταν τον δουν. Βγαίνει έξω κυρίως τη νύχτα και μάλιστα τις περισσότερες φορές με το πρόσωπό του καλυμμένο.
Οι όγκοι άρχισαν να εμφανίζονται στο πρόσωπό του όταν ήταν πέντε χρονών.
«Δεν έχω ούτε μία φωτογραφία μου από την εποχή που οι όγκοι πρωτοεμφανίζονταν γιατί τους μισούσα. Με συγχύζει και μόνο να κοιτάζομαι στον καθρέφτη, η αντανάκλασή μου είναι φρικτή και προσπαθώ να το αποφεύγω», λέει.
«Ζω μόνος μου, οι αδελφές μου μένουν μακριά κι έτσι νιώθω πολλή μοναξιά. Δεν έχω δουλειά γιατί κανείς δεν με προσλαμβάνει και ζω με χρήματα που μου στέλνουν οι αδελφές μου. Όταν κυκλοφορώ κατά τη διάρκεια της ημέρας οι άνθρωποι με κοιτάζουν παράξενα, με έχουν γελοιοποιήσει για την όψη μου. Αλλά δεν με ξέρουν γι’ αυτό δεν μπορούν να με κρίνουν. Δεν έχω σύζυγο και παιδιά, δεν έχω ποτέ βρεθεί κοντά σε γυναίκα… Ελπίζω μία μέρα να βρεθεί θεραπεία και να βρω μία γυναίκα με την οποία θα είμαι χαρούμενος, θα την παντρευτώ και θα έχω μία κανονική ζωή όπως όλοι», εύχεται ο 51χρονος.
Το σώμα αυτού του άντρα είναι γεμάτο από όγκους. Σπάνια βγαίνει έξω την ημέρα γιατί φοβάται μην τρομάξει τους υπόλοιπους ανθρώπους…. Δεν κοιτάζει τον εαυτό τους στον καθρέφτη, γιατί και ο ίδιος τρομάζει με την όψη του.
Ο Lauw Tjoan Eng από την Ινδονησία είναι καταδικασμένος να ζει με τη μοναξιά του γιατί φοβάται το τι θα σκεφτούν οι άλλοι άνθρωποι όταν τον δουν. Βγαίνει έξω κυρίως τη νύχτα και μάλιστα τις περισσότερες φορές με το πρόσωπό του καλυμμένο.
Οι όγκοι άρχισαν να εμφανίζονται στο πρόσωπό του όταν ήταν πέντε χρονών.
«Δεν έχω ούτε μία φωτογραφία μου από την εποχή που οι όγκοι πρωτοεμφανίζονταν γιατί τους μισούσα. Με συγχύζει και μόνο να κοιτάζομαι στον καθρέφτη, η αντανάκλασή μου είναι φρικτή και προσπαθώ να το αποφεύγω», λέει.
«Ζω μόνος μου, οι αδελφές μου μένουν μακριά κι έτσι νιώθω πολλή μοναξιά. Δεν έχω δουλειά γιατί κανείς δεν με προσλαμβάνει και ζω με χρήματα που μου στέλνουν οι αδελφές μου. Όταν κυκλοφορώ κατά τη διάρκεια της ημέρας οι άνθρωποι με κοιτάζουν παράξενα, με έχουν γελοιοποιήσει για την όψη μου. Αλλά δεν με ξέρουν γι’ αυτό δεν μπορούν να με κρίνουν. Δεν έχω σύζυγο και παιδιά, δεν έχω ποτέ βρεθεί κοντά σε γυναίκα… Ελπίζω μία μέρα να βρεθεί θεραπεία και να βρω μία γυναίκα με την οποία θα είμαι χαρούμενος, θα την παντρευτώ και θα έχω μία κανονική ζωή όπως όλοι», εύχεται ο 51χρονος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το μήνυμά σας. Όλες οι γνώμες είναι σεβαστές και πρέπει να ακούγονται!!!