Συνέντευξη
Ο Τζίμης Πανούσης δεν δίνει συχνά συνεντεύξεις. Μίλησε αποκλειστικά στην aixmi.gr. Παράσταση έχει καιρό να ανεβάσει, να τα πει, αλλά σαν βαλβίδα αποσυμπίεσης χρησιμοποιεί την καθημερινή του εκπομπή «Δούρειος Ήχος» στο Ράδιο 9. Αν τον έχεις ακούσει έστω και μια φορά στο ραδιόφωνο ή τον έχεις δει σε παράσταση, αν έχεις προσπαθήσει να αποκρυπτογραφήσεις τους στίχους των τραγουδιών του ή γελάς με την υπερβολή των αστείων του τότε δεν είσαι ανυποψίαστος αναγνώστης.
Είναι ειρωνικός, περιπαικτικός, αυτοσαρκαστικός. Όλα αυτά, όμως, χάνονται και δίνουν τη θέση τους στη θλίψη όταν μιλάει για το σήμερα του Έλληνα. «Τι να το κάνω που έχω δουλειά» – λέει –«όταν ο
διπλανός μου πεινάει»;
Είναι καυστικός με την οικογένεια Παπανδρέου, «είμαστε η μόνη χώρα με παππού, γιό, εγγονό πρωθυπουργούς» σημειώνει, ενώ χαρακτηρίζει τον Σαμαρά… «χειρότερο από τον Γιωργάκη».
Για τον Παπαδήμο στάζει … μέλι («ούφο» τον αποκαλεί) και για την θέση του υπουργού Οικονομικών έχει την απόλυτη πρόταση : «ο Εφραίμ θα ήταν ο καλύτερος»… Eπειδή φαίνεται στο βλέμμα του ότι έχει πολλά να πει, ξεκινάμε χωρίς ερώτηση και στην πορεία βλέπουμε…
[σκιτσογραφία: Έφη Ξένου]
«Ξεκινώντας, θα ήθελα να πούμε κάτι για το διαδίκτυο επειδή αυτό θα μας φιλοξενήσει. Να πω, όπως δηλώνω στις παραστάσεις μου και στο ραδιόφωνο καθημερινά, όπου έχω μια επικοινωνία με έναν και μοναδικό ακροατή, έχω μια αμφίδρομη ραδιοφωνική σχέση 23 χρόνων με τον ακροατή μου και η εκπομπή λαμβάνεται σαν ραδιοφωνική αντιβίωση κάθε δώδεκα ώρες. Έχω και επαναληπτική δόση το βράδυ. Με την ευγενική κοροϊδία εδώ του παραγωγού… Θέλω, λοιπόν, να πω ότι το διαδίκτυο παρόλο που ασχολούμαι πριν καν έρθουν οι υπολογιστές στην Ελλάδα… Έκανα ένα ταξίδι πριν χρόνια στο Λονδίνο, πήρα έναν υπολογιστή, τον πέρασα από την Ελβετία, μου τον κρατήσανε… τέλοσπάντων… Παρόλο που είμαι από την αρχή σε αυτό το πράγμα μέσα, έχω μια αλλεργία στον ψηφιακό Πολιτισμό. Γιατί εμείς, η δικιά μου η γενιά, έχουμε την ατυχία να βιώσουμε ένα τραύμα. Το τέλος του αναλογικού Πολιτισμού και την αρχή του ψηφιακού. Με όλα τα προβλήματα. Δηλαδή εγώ που ασχολούμαι με την φωτογραφία σχεδόν επαγγελματικά –
η πρώτη μου δουλειά ήταν φωτογράφος…πορνό…δεν έχει σημασία…
Καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή.
Εκτός από του μπάτσου κι από του βουλευτή…
Έλεγα, λοιπόν, ότι εγώ που έμπαινα σε σκοτεινό θάλαμο… Δεν ξέρω αν έχεις μπει ποτέ μέσα σε σκοτεινό θάλαμο… Τα υγρά τα φωτογραφικά έχουν μια τρομακτική ομοιότητα με τα κολπικά υγρά.
Μυρίζει σαν ερεθισμένο ηδονοτριβείο εκεί μέσα. Σε τραβάει όλο αυτό. Αυτό ήταν το αντικείμενό μου… Τέλοσπάντων, στο θέμα μας. Τυπώνοντας μια αναλογική φωτογραφία βλέπεις ότι έχεις μια ανάλυση που δεν την έχουν φτάσει τα ψηφιακά. Θέλω να πω ότι όταν πήρα την πρώτη μου ψηφιακή φωτογραφική μηχανή με κάμποσα mpixel, τράβαγα κι έβλεπα
«τι Κοινούσης, τι Πανούσης». Είτε τράβαγες τον Κοινούση, είτε τον Πανούση το ίδιο πράγμα ήταν. Το ίδιο και στη μουσική που είναι η δουλειά μου. Εκεί φάγαμε μεγάλο στραπάτσο εμείς. Γιατί όταν μπαίνουμε σε ένα στούντιο να γράψουμε, έχει προηγηθεί δουλειά στο σπίτι και πολύ προετοιμασία. Κάθεσαι και ασχολείσαι με τη λεπτομέρεια του ήχου και τις συχνότητες. Στο cd αλλά και στο mp3 χειρότερα, πέφτει κούρεμα. Το PSI, δηλαδή, στη δική μας τη δουλειά έχει γίνει εδώ και πολλά χρόνια. Με αποτέλεσμα να παιδευόμαστε να βγάλουμε ένα ηχόχρωμα στο μπάσο και το μπάσο να μην υπάρχει γιατί τις ψηλές και τις χαμηλές νότες, λέει, τις πετάει επειδή το αυτί δεν τις ακούει. Το αυτί μπορεί να μην τις ακούει αλλά τις αισθάνεται το στομάχι. Έχει ευτελιστεί πολύ η δικιά μας η δουλειά.
Όχι, είμαι υπέρ της πειρατείας γιατί διαδίδει τη μουσική.
Όχι δεν σκοτώνει, αυτά είναι γελοιότητες.
Οι δισκογραφικές εταιρείες σκοτώνουν τη μουσική. Ο καπιταλισμός σκοτώνει τη μουσική. Οι πειρατές μια χαρά κάνουν. Εγώ θυμάμαι ότι ο πρώτος μου δίσκος, που είχε και μεγάλη εμπορική επιτυχία είχε κυκλοφορήσει σε 36 διαφορετικές εκδόσεις από τσιγγάνους, γύφτους, πειρατές, μαύρους, Νιγηριανούς…Τα έχω μαζέψει όλα αυτά και είμαι περήφανος που τα έχω. Αυτοί οι άνθρωποι διαδώσανε τη μουσική μου.
- Άρα, που καταλήγουμε; Το διαδίκτυο δεν βοηθάει στη μαζική διάδοση της μουσικής;
Σε αυτό παίζει έναν ρόλο, ειδικά τώρα που καταστράφηκε η δουλειά μας λόγω της επέλασης αυτού του ψηφιακού Πολιτισμού, αλλά και των εφημερίδων. Από τους εκδοτοκωστόπουλους καταστράφηκε, οι οποίοι θεωρήσανε ότι η δική μας η δουλειά πρέπει να δίνεται τζάμπα, να πετιέται. Μάλιστα μαθαίνω ότι τα cd κάνουν πολύ καλή δουλειά στο μπαλκόνι για τα περιστέρια
Να απαλλαγούμε από τα κομματόσκυλα
- Συνεπώς, γενικά δεν πάμε καλά. Τι βλέπετε; Κάγκελα παντού;
Χα! Είναι τόσο ψυχοφθόρο όλο αυτό…υπάρχει τέτοια καντήφλα. Έχω κόψει φίλους γιατί μιλάνε μόνο για την κατάσταση που ζούμε. Αλλά με εμμονή, όμως, αρρώστια. Ερχόταν ας πούμε ο ντράμερ μου στη δουλειά και ήταν χάλια. Ούρλιαζε, χτύπαγε τις πόρτες. Και διαπίστωσα ότι έβλεπε τις ειδήσεις πριν έρθει στο μαγαζί. Σε καταστρέφει όλο αυτό. Από την άλλη πρέπει να ενημερώνεσαι για να δεις τι γίνεται. Το θέμα είναι ότι
πρέπει να απαλλαγούμε από τα κομματόσκυλα. Η ουσία του πράγματος είναι αυτή. Είναι κάποιες συμμορίες συγκεκριμένες, δεν είναι πολλές οικογένειες οι οποίες είναι γαντζωμένες στις καρέκλες. Σ’ αυτό το σημείο θέλω να πω ότι η καρέκλα κάνει τον άνθρωπο, δεν κάνει ο άνθρωπος την καρέκλα.
Έχουν μάθει, λειτουργούν με «λογική μαφίας». Μάλιστα γνωρίζω κι από μαφιόζους Ναπολιτάνους ότι ζηλεύουν τον τρόπο με τον οποίο δουλεύει το σύστημα σε μας εδώ. Μη ξεχνάς ότι αυτό λειτουργεί πολλά χρόνια, δεν είναι τωρινό. Και ψάχνουμε τρόπους, δυστυχώς δεν τους έχουμε βρει, για το πώς θα απαλλαγούμε απ’ αυτούς τους νταβατζήδες.
- Έχετε επαφή με την ιταλική μαφία;
Βεβαίως! Εξηγώ : Το καλοκαίρι μένω στην Άνδρο κι έχουμε ένα τρομερό θέμα με τα σκουπίδια εκεί. Τα ρίχνουν στη θάλασσα, σε ένα μάλιστα σημείο όπου υπάρχει ένας εκπληκτικός αρχαιολογικός χώρος. Ο πρώτος αρχαίος οικισμός της Ευρώπης με βραχογραφίες. Εκεί εμείς ρίχνουμε τα σκουπίδια με αποτέλεσμα να γίνει κατολίσθηση, να πέσουν οι βράχοι στη θάλασσα και να υπάρξει μεγάλη καταστροφή. Στην προσπάθεια να βρεθεί λύση ήρθα σε επικοινωνία με την Ναπολιτάνικη τοπική αυτοδιοίκηση- γιατί κι εκεί ως γνωστόν έχουν πρόβλημα με τα σκουπίδια. Στη Νάπολη το κομμάτι των σκουπιδιών το διαχειρίζεται η μαφία. Και ξέρεις, δεν υπάρχουν ταμπού σ’ αυτό. Λένε ότι τα διαχειρίζεται η μαφία και τα διαχειρίζεται η μαφία. Όχι όπως εδώ, που
σου λέει η άλλη «είμαι τηλεπερσόνα», αλλά κάνει βίζιτες. Εκεί το λένε. Και στην Αμερική ο άλλος κάνει μπίζνα τη φιλανθρωπία και λέει «κάνω μπίζνα». Δεν λέει ότι είναι ο Νταλάρας και σώζει την Αφρική και την Κύπρο. Είναι τα πράγματα πιο ξεκάθαρα. Και ζηλεύουν τον τρόπο που δουλεύουμε εμείς, γιατί όντως είναι θαυμαστός.
«Είμαστε δουλοπάρικοι και ραγιάδες»
Είμαστε δουλόφρονες, όπως λέει ο Καστοριάδης από το 400 π.χ. μέχρι σήμερα είμαστε δουλοπάροικοι, ραγιάδες. Δεν είμαστε πολίτες, δεν έχουμε συνείδηση. Δεν έχουμε ζήσει καμιά επανάσταση. Πολύ σωστά βλέπουμε το κράτος ως κάτι κακό, είναι κακό έτσι όπως είναι, από την άλλη όμως δεν κάνουμε κάτι να αντιπαραταχτούμε.
Όχι, από την αρχή δεν μ΄ άρεσε αυτό που γινόταν. Ένα ξενόφερτο πράγμα. Αγανακτισμένοι;
Εμείς αγανακτισμένους λέγαμε στα φοιτητικά μου χρόνια τους φασίστες που έρχονταν και παρίσταναν τους αγανακτισμένους πολίτες, τους τραμπούκους με στόχο να σπάσουν τις απεργίες και τις καταλήψεις. Αυτό του καλοκαιριού ήταν μια μόδα. Μπροστά ήταν κάποιοι φασίστες, ακολουθούσαν κάποιοι επαγγελματίες αριστεροί…ένα μπερδεμένο μπουλούκι. Εγώ πιστεύω ότι η εξέγερση περνάει από το στομάχι. Πρέπει να βγει ο κόσμος και θα βγει.
Νομίζω μόνο από εκεί
«Τι να το κάνω που έχω χρήματα όταν ο διπλανός μου πεινάει»;
- Θα πρέπει, λοιπόν, να πεινάσουμε πραγματικά;
Ο Μπρέχτ λέει κάτι πολύ σοφό : «Ή όλοι ή κανείς».
Τι να το κάνω εγώ που έχω δουλειά και βγάζω χρήματα όταν ο διπλανός μου πεινάει; Δεν μπορώ να ζήσω έτσι. Αυτά είναι κάποια αμερικάνικα ήθη που δεν μας ταιριάζουν. Είχα πάει στην Αμερική και δεν άντεξα, δεν άντεχα να κατεβαίνω από το δωμάτιό μου στο ξενοδοχείο και να βλέπω τον άλλο στο δρόμο να κοιμάται σε ένα κουτί. Δεν έχουμε μάθει εμείς να ζούμε έτσι.
Τι να πω…Ίσως το βλέπουν αυτό σαν εξέλιξη. Αυτός ο Παπαδήμος, ας πούμε, μπορεί να το βλέπει σαν event, σαν happening. Ότι βάζει κάποιος ένα χαρτόκουτο, κοιμάται και αυτό είναι εικαστική παρέμβαση στην πόλη.
Ούφο μιλάμε. Επ’ ευκαιρίας θέλω να καταγγείλω αυτούς τους ποδηλάτες που βγαίνουν στο δρόμο…Τι χάλι είναι αυτό; Μπλοκάρουν τους δρόμους, βγαίνουν κάτι τύποι σαν καρνάβαλοι, ως τι δηλαδή;
- Οικολογία ή για άλλους διαμαρτυρία;
Μα εισπνέουν οικολογική αυτοκτονία με τόσο καυσαέριο που ρουφάνε. Και είμαστε σε μια χώρα που δεν έχει καμιά υποδομή για ποδήλατο, μην τρελαθούμε τελείως. Το ποδήλατο μας μάρανε;
Επ΄ ευκαιρίας ήθελα να το καταγγείλω. Είναι τρομερό πρόβλημα…΄Εχουμε πολύ δουλειά.
Βασικά τα κόμματα και οι νεολαίες τους. Είναι κι εκεί προβληματική η κατάσταση.
«Με μπαγλάρωσαν οι Κνίτες και με έκαναν μαύρο»
- Σ’ αυτές είχατε πάντα αλλεργία;
Η πρώτη ψυχρολουσία που έχω φάει είναι όταν μπήκα στο Πανεπιστήμιο. Την πρώτη εβδομάδα εμφανίστηκα στη σχολή και είχαμε κατάληψη. Εκεί θυμάμαι έβγαιναν διάφοροι με την κιθάρα τους και παίζανε. Πήγα κι εγώ να πω κάποια τραγούδια δικά μου.
Με μπαγλαρώσανε οι Κνίτες και με κάνανε μαύρο. Ήταν η πρώτη εμπειρία μου από το Πανεπιστήμιο. Γιατί έλεγα «Παράγγειλε η μαμά Ρωσία να διώξουμε τη CIA να φέρουμε την KGB’». Διάφορα τέτοια.
- Κι άλλα πολλά. Πάντα δοκιμάζατε, με τα τραγούδια σας, τις αντοχές του συστήματος;
Και στη Χούντα η ίδια κατάσταση φυσικά, παρόλο που στη Χούντα συνεργαζόμασταν χωρίς να το ξέρουμε. Μετά άρχισαν να βγαίνουν τα προβλήματα σταλινικού τύπου.
- Ενώ διαπιστώνατε ότι κάποιες λέξεις δεν αντέχουν να τις ακούνε, εσείς το τσιτώνατε;
Αυτό που δεν μ’ αρέσει είναι να αυτολογοκρίνομαι. Μπορώ να πω για τη μάνα μου, τον πατέρα μου, θα πω αυτά που έχω να πω. Μου βγαίνουν από μόνα τους, δεν το κάνω επίτηδες.
- Μέχρι σήμερα που αποκαλείτε τις αριστερές νεολαίες «πεκινουά του ΣΥΝ» και από την άλλη «κνιτόσκυλα που τρέφονται με pedigree από την πρώην Σοβιετική Ένωση»;
Κοιτάξτε, εγώ πιστεύω ότι
ο Κνίτης και ο χίπης – εγώ αισθάνομαι χίπης – γεννιούνται και πεθαίνουν τοιούτοι. Με την ευρεία έννοια. Κι εγώ χίπης είμαι, μπορεί να μου κλείσει η εταιρεία μου να πάω να μείνω σε ένα καλό ξενοδοχείο, ενώ πριν έμενα σε παγκάκι. Κι ο Κνίτης. Πρώτα είχε αφεντικό τον Στάλιν και τώρα τον Λαμπράκη.
«Ο Τζουμάκας κατουρήθηκε στην υπουργική Μερσεντές»
- Εσείς το παραδέχεστε, εκείνοι όχι;
Είναι μεγάλο πρόβλημα. Τότε στο Πολυτεχνείο, θυμάμαι, ήθελα να σατιρίσω όλη αυτή την εξέγερση και τους ανθρώπους που συμμετείχαν. Ήταν τρομερό ταμπού, απαγορευόταν. Μη ξεχνάμε ότι όλοι αυτοί είναι που μας έφεραν σε αυτό το χάλι σήμερα. Δηλαδή
ο Τζουμάκας, ας πούμε, την πρώτη φορά που μπήκε στην υπουργική Μερσεντές έμαθα ότι κατουρήθηκε από τη συγκίνηση. Μέσα στη Μερσεντές. Μου το ΄χε πει ο οδηγός του.
Ο Γιώργος είναι βασικά χίπης. Τον αισθάνομαι. The house of the rising sun. Είναι ο Τζέφρι για μένα. Έχει την μπαντάνα στο σπίτι του, τη φυλάει. Είναι παιδί, όχι των λουλουδιών όπως είμαι εγώ. Είναι παιδί του λουλουδιού, της Μαργαρίτας.
Καθάριζε τζάμια, ναι. Κι εγώ έχω δουλέψει. Όχι τζάμια. Άλλες δουλειές. Εξήγησα παραπάνω ότι έχω δουλέψει ως φωτογράφος σοφτ πορνό…
Εγκατέλειψε το είδος την Ελλάδα, δεν το εγκατέλειψα εγώ. Έχω δουλέψει σε θιάσους, μπουλούκια, έχω μάθει τη δουλειά του ταχυδακτυλουργού. Μου την έμαθε ένας καραγκιοζοπαίκτης. Ξέρω να εξαφανίζω περιστέρια, κάνω τέτοια…
Όχι. Λεφτά; Δυστυχώς δεν ξέρω.
Από τότε που γεννήθηκα. Επαγγελματικά από τα τέλη της δεκαετίας του ’70. Στην αρχή με κάτι παραστάσεις στον πολιτιστικό όμιλο Χολαργού και μετά κανονικά επαγγελματικά. Μας φώναξαν τότε να παίξουμε για τρεις μέρες σε ένα μαγαζί στην Πλάκα και παίξαμε όλες τις μέρες χωρίς ρεπό. Είχε ανταπόκριση.
- Έχετε βαρεθεί να κάνετε επαγγελματική σάτιρα;
Όχι, αυτός είναι τρόπος ζωής. Ή το ‘χεις ή δεν το ‘χεις. Κάποιος έχει πει ότι
η θλίψη είναι η μυστική πηγή του χιούμορ. Εμείς οι κωμικοί έχουμε μια θλίψη στην καθημερινότητα μας. Όλο αυτό που κάνουμε είναι μια βαλβίδα ασφαλείας. Εγώ τρεις χρονιές αποφάσισα να μην παίξω για να ξεκουραστώ και αρρώστησα και τις τρεις βαριά. Βγαίνω και εκφράζομαι, τώρα έχω το ραδιόφωνο και τα λέω καθημερινά. Αλλιώς πνίγομαι.
Όχι, αυτά έρχονται από μόνα τους. Δεν συμφωνώ με αυτό «τώρα έχω να πω». Όταν είναι πολύ φορτισμένες πολιτικά και κοινωνικά οι καταστάσεις λιγοστεύουν τα βέλη στη φαρέτρα τη δικιά μας. Εμένα η δουλειά μου είναι να φτιάξω μια υπερβολή, να την παρουσιάσω. Τώρα οι υπερβολές της καθημερινότητας με ξεπερνάνε. ΄Οτι και να πω εγώ σαν υπερβολή, στην πραγματικότητα γίνεται δέκα φορές πιο σουρεαλιστικό.
«Αντέχει ο κόσμος δύο Νταλάρες»;
Αυτό είναι τραγικό. Αντέχει ο τόπος δύο Νταλάρες; Είναι δύσκολα. Και είναι τρεις στην ουσία γιατί ήρθε και η γυναίκα του. Καταστροφή.
Ναι, τον αγαπάω πολύ. Τον Νταλάρα του PSI λέμε τώρα, ε; Συμπαθέστατη φυσιογνωμία.
Δεν θα έχω γιατί κάθε φορά θα λέω ότι αναφέρομαι στον άλλον.
Ε, νομίζω ότι κάθε Έλληνας το γνωρίζει αυτό. Έχει σχέση με τρίχες, αυτό το ξέρουν όλοι. Επιτρέπουμε σ’ αυτούς τους τύπους να μαγαρίζουν τις ζωές μας και να καταστρέφουν τις ζωές των παιδιών μας. Αυτό είναι τραγικό. Εγώ έχω δώσει στον εαυτό μου και στον Θεό μου που είναι ο λαός μου – άλλοι πιστεύουν στον Θεό, εγώ πιστεύω στον λαό – ότι αυτό το καλοκαίρι πρέπει να είναι το τελευταίο. Αν και τώρα δεν ξεσηκωθούμε…Βέβαια,
έχουμε τεράστιο πόλεμο από τα «αριστερά» κόμματα. Προκηρύσσουν μια απεργία, όπως π.χ. η ΕΣΗΕΑ που λέει «σήμερα θα κάνουμε απεργία». Παρόλα αυτά δουλεύουμε γιατί λένε ότι πρέπει να κρατήσουμε ανοιχτούς τους διαύλους επικοινωνίας. Όλοι, λοιπόν, στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Μα πώς θα πάμε στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις όταν δουλεύουμε; Μιλάμε για τύπους επαγγελματίες πυροσβέστες. Πληρώνονται γι΄αυτό το πράγμα. Τους έχω ζήσει από τα Πανεπιστήμια, τις καταλήψεις, από τα ραδιόφωνα που πήγαμε κάποια στιγμή να κάνουμε μια αυτοδιαχείριση.
Να ξεκαθαρίσουμε τα του οίκου μας.
Με τους Κνιτοφασίστες πρέπει να τελειώνουμε. Πάω να πω κάτι και λένε
«ο Πανούσης είναι της CIA».
΄Οτι υπηρετώ κρυφά κέντρα, του κεφαλαίου, ότι είμαι πλούσιος, ότι ο πατέρας μου είναι εφοπλιστής…κάτι παπαριές δηλαδή. Πρέπει να απαλλαγούμε απ’ αυτούς.
Με τη βία, δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Με γιαούρτια, με αυγά. Αν και δεν ιδρώνει το αυτί τους.
Κυρίως στους αριστερούς, διότι τους άλλους τους ξέρουμε. Τους αριστερούς βουλευτές λέω. Τους επαγγελματίες.
Όλα τα ωραία είναι δύσκολα. Και μια ωραία κοπέλα, αν θέλεις να την κατακτήσεις δύσκολη, είναι αλλά θα κάνεις προσπάθειες να την κατακτήσεις. ΄Η ένα ωραίο αγόρι, αντίστοιχα, που θέλει να κατακτήσει η κοπέλα. ΄Η κι ένα ωραίο αγόρι, αντίστοιχα, που θέλει να κατακτήσει ένα αγόρι.
«Ο Σαμαράς είναι χειρότερος από τον Γιωργάκη»
Δεν υπάρχει πιο κλειστό, γι’ αυτό πρέπει να ανοίξει. Δηλαδή, πάει από πατέρα σε γιο.
Είμαστε, νομίζω, το μοναδικό παράδειγμα χώρας στον κόσμο που έχουμε παππού, πατέρα και εγγονό πρωθυπουργό. Και των βοθρατζήδων το επάγγελμα πρέπει να ανοίξει. Αυτά τα δύο.
Δεν θα γίνουν εκλογές. Γιατί δεν θέλουμε. Είναι χρονοβόρες. Ακόμα κι αυτές τις τηλεκατευθυνόμενες εκλογές που δεν έχουν σχέση με την Δημοκρατία δεν τις έχουν ανάγκη πια. Θα πάμε έτσι για τα επόμενα δύο χρόνια. Αν το ανεχτούμε κι αυτό θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
Εγώ δεν την είδα με καλό μάτι, αλλά η gay κοινότητα- με την οποία έχω επαφές το είδε καλά. Το φιλί, ειδικά, το είδε με πολύ αγαλλίαση. Και μάλιστα, αν ολοκληρώσουν τις σχέσεις τους και βυθιστεί ο Ανδρέας Λοβέρδος στην πισίνα λίπους του Βενιζέλειου κοίτους τότε θα γίνουν πολλά. Έχουν μεγάλη δύναμη οι gay. Μπορούν να δώσουν στο ΠΑΣΟΚ μια σανίδα σωτηρίας.
Νομίζω ότι είναι ο έτερος. Χρειάζεται να γίνει ένα τρομοκρατικό χτύπημα στους Δίδυμους Τύπους. Δίδυμοι τύποι είναι ο Γιωργάκης και ο Αντωνάκης.
Είναι χειρότερος από τον Γιωργάκη ο Σαμαράς, μόνο αυτό θα σου πω.
Σαν προσωπικότητες. Είναι και οι δύο δίδυμοι στο ζώδιο. Και συμφοιτητές. Είναι άνθρωπος επικίνδυνος κατά τη γνώμη μου ο Σαμαράς. Όχι σαν τον Γιώργο, βέβαια. Εγώ τον λέω Αντωνάκη Σ., ο Αντωνάκης της Πηνελόπης Δέλτα…
Έχει κάνει τρομερές γκάφες, έχει κάνει το αλβανικό έπος νούμερο 2, έχει ανοίξει τα σύνορα και ήρθαν όλοι οι φυλακισμένοι της Αλβανίας εδώ. Ως υπουργός Εξωτερικών έκανε δουλειά με τις περίφημες σκουπιδοσακκούλες που έπαιρναν οι δημοσιογράφοι μυστικά κονδύλια. Εν τω μεταξύ τώρα απ’ ό,τι είδα τα μυστικά κονδύλια έχουν τριπλασιαστεί… πάνε πάρα πολύ καλά. Πετάει κι αυτή τη μπαρούφα «εκλογές Απρίλιο». Οι εκλογές θα γίνουν τον Απρίλιο του 2014!
΄Ετσι πιστεύω. Δεν συμφέρει κανέναν μας να γίνουν τώρα εκλογές; Γιατί; Για να βγουν οι ίδιοι; ΄Η για να βγάλει ο Κουβέλης άλλους δέκα;
- Πάμε για παράταση της κυβέρνησης Παπαδήμου;
΄Ετσι πιστεύω. Διορισμένη. Και υπάρχει και ένα δημοκρατικό άλλοθι που χρησιμοποιούν, κυρίως, οι φασίστες που λένε ότι είναι μέσα στα συνταγματικά πλαίσια αφού τα κόμματα συμφωνήσανε, την ψήφισαν 260 βουλευτές, άρα είναι νόμιμη. Θα χάσει κι αυτό το μικρό άγγιγμα νομιμότητας, διότι νομιμοποιείται μόνο αν είναι κυβέρνηση ενός σκοπού. Σκοπός είναι το PSI και το δάνειο. Αν ολοκληρωθεί αυτό και παραμείνει θα είναι εντελώς συνταγματική εκτροπή. Δεν θα υπάρχει καμιά δικαιολογία πια.
- Χάνουμε, λοιπόν, και την ελπίδα ότι κάτι θα αλλάξει με τις εκλογές;
Αν στο παραμικρό άλλαζαν τα πράγματα οι εκλογές, τότε θα ήταν παράνομες. Είναι το απόλυτο όπλο του συστήματος. Δεν το έχει ανάγκη τώρα. Έχει άλλα όπλα.
«Ο Χρυσοχοϊδης είχε παντρολογήματα και δεν διάβασε το Μνημόνιο»
- Το κείμενο με τις προϋποθέσεις της νέας δανειακής σύμβασης το μελέτησαν οι βουλευτές. Πιστεύετε ότι το μελέτησαν όλοι;
Τώρα το μελέτησαν. Πριν δεν το διάβασαν γιατί λειτουργούσαν στη λογική των κομματικών συμμοριών. Υπογράφουμε και πάλι θα κάνουμε τα δικά μας, τις ρεμούλες, θα διορίζουμε τα δικά μας παιδιά, κλπ. Δεκαέξι σελίδες ήταν, δεν ήταν πολύ τώρα; Πριν ήταν περισσότερες.
΄Όχι, αυτός είχε άλλες δουλειές. Είχε παντρολογήματα.
Τι να πω; Δεν μπορώ να βάλω μια ταμπέλα. Ούτε μουσικά μπορώ να βάλω ταμπέλα.
Μ’ άρεσε. Ο Σημίτης μας τα χάλασε. Πήγε να μας εκσυγχρονίσει, ενώ ήμασταν μια χαρά. Θα ‘χαμε τώρα τις καταθέσεις στην τράπεζα με 30% επιτόκιο και θα ζούσαμε μια χαρά.
Όχι ακόμα. Ελπίζω σε λίγο… τώρα που ανοίγουν οι δουλειές.
΄Οχι, πραγματικότητα είναι. Εγώ έχω φίλους που δεν έχουν ούτε 5 ευρώ. Είναι δύσκολα τα πράγματα. Αλλά είναι λίγο μίζερο να λέμε πότε ο κόσμος θα ξεσηκωθεί. Ο λαός έχει ένα δικό του timing. Mπορεί να επαναστατήσει τώρα, μπορεί και σε δυό χρόνια. Ξέρει ο λαός.
Η σάτιρα δεν έχει όρια.
Ναι, αλλά έχει και μια βαρετή απάντηση που λέει ότι η σάτιρα είναι βαθιά αντιρατσιστική και, μάλιστα, επί της ουσίας. Δηλαδή θα σατιρίσω και τον ανάπηρο, και τον ομοφυλόφιλο, και τη μάνα μου, τον πατέρα μου, εμένα, όλους. Δεύτερον – αναιρώ αυτό που είπα πριν – η σάτιρα έχει αυστηρότατα όρια. Τα οποία τα βάζει ο κόσμος. Αν ο κόσμος έρθει σε μια παράστασή μου, και δεν γελάσει με ένα αστείο μου, εγώ είμαι υποχρεωμένος να το αλλάξω, να το φτιάξω, να το πω αλλιώς.
Όχι, αν ήταν έτσι ο καθένας θα έλεγε «δύο μουνιά» και θα πέρναγε. Δεν είναι έτσι. Είναι πάρα πολύ δύσκολο να πεις βρωμόλογο. Εγώ ξέρεις πόσες φορές ντρέπομαι όταν ακούω τέτοια; Αυτή η δουλειά, επειδή είναι αρχαία και την έχω πάρει κι εγώ από τον παππού του παππού του παππού μου γιατί κι αυτοί που εφηύραν την σάτιρα είναι πίσω 70 γενιές, δεν είναι μακριά. Είναι πολύ σκληρή δουλειά. Δεν είναι εύκολη.
Δεν μπορώ να βάλω το παιδί μου. Το αντίθετο. Είναι πολύ ανοιχτό. Δεν μπορώ να βάλω τον γιό μου να λέει αστεία.
Του έκανα ομοιοπαθητική. Τον έβαλα από νωρίς στο χώρο για να μπορέσει να σιχαθεί.
Του ΄βαλα πολύ Ρουβά, πολύ λαϊκά και τέτοια. Το έδιωξα το παιδί και τώρα ασχολείται με την τεχνολογία, με τους υπολογιστές. Η κόρη μου, ίσως…Αν και την έχω ονειρευτεί στις απονομές Οσκαρ. Θα δούμε.
- Να παραλαμβάνει βραβείο και να ευχαριστεί τον μπαμπά της;
Ναι. Αν και πιστεύω ότι έχει μια ιδιαίτερη χροιά στη φωνή της που νομίζω ότι κάτι θα κάνει.
Ναι.
- Έχετε σπουδάσει οικονομικές επιστήμες;
Ναι. Και νομικές. Τα ξέρω όλα αυτά τα οικονομικά. Σιχαμερά. Γι’ αυτό και δεν πήρα το πτυχίο μου ποτέ.
«Ο Εφραίμ θα τα πήγαινε περίφημα ως υπουργός Οικονομικών»
- Αν αναλαμβάνατε το υπουργείο Οικονομικών ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνατε;
Δεν υπήρχε περίπτωση. Είναι βρώμικη δουλειά. Πρέπει να είσαι γκάγκστερ. Δηλαδή, ένα πράγμα πρέπει να έχεις στο μυαλό σου όταν είσαι πλούσιος και πολιτικός. ΄Οτι ανά πάσα στιγμή μπορεί να πας φυλακή. Όχι ότι θα πας, δηλαδή, αλλά να κάνεις τέτοια πράγματα που να προϋποθέτουν ποινικές ευθύνες. Μιλάμε για ανθρώπους αδίστακτους που δεν κολλάνε πουθενά. Και φυλακή μπορούν να πάνε, και να σκοτώσουν μπορούν και να πατήσουν σε πτώματα. Είναι ένα είδος ανθρώπων που διαμορφώνεται από το πόστο, από την καρέκλα που είναι βρώμικη.
Ναι, είναι γεμάτες, να χτίσουμε νέες λεφτά δεν έχουμε, θα τους βγάλουν έξω.
- Μόνο ο Λάκης Γαβαλάς είναι μέσα;
Είναι ένα crash test αυτό με τον Λάκη. Κατά πόσο θα αντέξουν τη διαβίωση στις φυλακές οι τζιναβωτοί.
Όπως όλοι οι κανονικοί άνθρωποι και σωστοί Έλληνες. Μα είμαστε εμείς οι φοροδιαφεύγοντες που κινούμε λίγο την οικονομία. Αν κρατήσαμε, δηλαδή, κάποια λεφτά και δεν τα δώσαμε όλα στον Τσοχατζόπουλο, είναι από αυτό. Όσοι είχαμε την πρόνοια να μην τα δώσουμε όλα στον Άκη και φυλάξαμε λίγα στην άκρη, αυτά είναι που κινούν λίγο την αγορά.
Υπάρχει μια διαβάθμιση κι εκεί. Όπως αγαπάω τους παπάδες και σιχαίνομαι τους δεσποτάδες έτσι αγαπάω τους υδραυλικούς που φοροδιαφεύγουν από τους μεγάλους φοροκλέφτες που κλέβουν τη μάνα τους και τον πατέρα τους.
- Με την Εκκλησία έχετε επίσης ιδιαίτερες σχέσεις;
Πολύ καλές
Καλές, καλές. Τον Ιερώνυμο τον αγαπάω γιατί είναι emo. Ιερων-emo. Έχει μια κατάθλιψη. Θλιβερός είναι…τέλοσπάντων.
Μια πολύ καλή μπίζνα. Νομίζω ότι αν
ο Εφραίμ ήταν υπουργός οικονομικών θα τα πήγαινε περίφημα. Δηλαδή με την Τρόικα θα έκανε ωραίες δουλειές. Θα έβγαζε και τη ζώνη της Παναγίας. Έχουμε τη ζώνη της Παναγίας και κυνηγάμε τη ζώνη του ευρώ; Πρέπει να είμαστε ηλίθιοι.
- Είστε, επίσης, εναντίον του facebook;
Νομίζω ότι το διαδίκτυο και τέτοιου είδους επικοινωνία μέσα από αυτό δεν είναι τίποτα άλλο από μια υπερτιμημένη τηλεφωνική παρτούζα, όπου ο καθένας βγαίνει και λέει το μακρύ του και το κοντό του. Το κοντό του, κυρίως, γιατί αν έχεις μεγάλο βγαίνεις και το μοιράζεσαι με τις γειτόνισσες. Δεν ιδροκοπάς στις οθόνες. Είναι μύθος ότι έχεις μια ελευθερία.
- Δεν έχετε σελίδα στο facebook
Όχι δεν έχω. Υπάρχουν κάποιοι που βγαίνουν ως Τζίμης Πανούσης και έχουν ενάμιση εκατομμύριο φίλους αλλά είναι fake.
ΚΑΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥ ΜΠΑΤΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ.
Αυτό!
aixmi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το μήνυμά σας. Όλες οι γνώμες είναι σεβαστές και πρέπει να ακούγονται!!!