Η αρχόντισσα και οι αλήτες

Η κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδος ΟΠΑΠ από την ΑΕΚ, βάζει τέλος σε μια εννεαετή ανομβρία, δίνοντας την ευκαιρία στον κόσμο της να θυμηθεί πως παραμένει μεγάλη ομάδα. Τα πέτρινα χρόνια δεν έσβησαν, όπως είχε πει ο Αδαμίδης παραμονές του τελικού και με ορατό το ενδεχόμενο της κατάκτησης της κούπας, αλλά είναι κι αυτό μια αρχή. Εκτός αυτού όμως, ο συγκεκριμένος τίτλος είναι σημαδιακός πλέον για αρκετούς ποδοσφαιριστές του Δικεφάλου, αλλά και για τον προπονητή του. Σε ένα ματς όμως, το οποίο σημαδεύτηκε και πάλι από τη μεγάλη πληγή που μαστίζει την ομάδα, τη συμπεριφορά μερίδας των οπαδών της.Πολλοί είχαν σπεύσει να χαρακτηρίσουν τη χρονιά όχι απλά αποτυχημένη αλλά καταστροφική, μετά και τη συντριβή στο Καραϊσκάκη, πριν τον τελικό του Κυπέλλου, πριν από τα play off. Και βάσει αριθμών και στατιστικών στοιχείων, ίσως και να είναι. Παρόλα αυτά, τα πάντα μπορούν να αλλάξουν άρδην, αν η Ενωση μετά το Κύπελλο που ήταν και ο βασικός στόχος, τερματίσει πρώτη στο μίνι πρωτάθλημα που έπεται και εξασφαλίσει θέση στα προκριματικά του Champions League.
Η δικαίωση του Λύμπε
"Μακάρι αυτός ο τίτλος να γίνει η αρχή για να φτιάξουμε την ΑΕΚ όπως εμείς την ονειρευόμαστε και να μην είναι απλά μια... ασπιρίνη", δήλωσε ο Νίκος Λυμπερόπουλος μετά το ματς, χωρίς να είναι σίγουρος αν θα είναι και στην επόμενη μέρα της Ενωσης. Σε κάθε περίπτωση πάντως, ο μεσσήνιος άσος αδικήθηκε ίσως περισσότερο από τον καθένα στον καταμερισμό των τίτλων και αυτός δικαιωματικά του ανήκει, έστω κι αν ήρθε στη δύση μιας μεγάλης καριέρας.
Τα κίνητρα του Χιμένεθ
Την ίδια ώρα όμως, αυτός ο τίτλος ίσως ψήσει τον Χιμένεθ να δει πιο ζεστά και το μέλλον του στην Ελλάδα, σε μια ΑΕΚ με ακόμα μικρότερο μπάτζετ και στην οποία θα πρέπει να συζητήσει και ο ίδιος το ενδεχόμενο μείωσης αποδοχών. Ο ισπανός βέβαια δεν τρελάθηκε, αλλά σίγουρα γλυκάθηκε από την κατάκτηση του πρώτου τίτλου της καριέρας του, τόσο ως παίκτης όσο και ως προπονητής.
Ο τεχνικός της Ενωσης χειρίστηκε εξαιρετικά το ματς, χωρίς κόμπλεξ, καισαρισμούς και άλλα συμπλέγματα, αφήνοντας ακόμα και στον πάγκο τις τρεις μεταγραφές του Ιανουαρίου που εκείνος επέλεξε και χρησιμοποιώντας ως αλλαγή μόλις έναν. Αυτόν που τελικά τον δικαίωσε. Αντίθετα, εμπιστεύτηκε επτά έλληνες στην 11άδα, αλλά και τον Ισμαελ Μπλάνκο, για τον οποίο έχει ακούσει τα μύρια όσα, όσες φορές τον άφησε εκτός.
Είχαν τους... λόγους τους
Οσο για το υπόλοιπο τιμ, όλοι τους ήθελαν το τρόπαιο για διαφορετικούς αλλά και κοινούς λόγους. Οι πρωτάρηδες για να μπουν και αυτοί στο βιβλίο της ιστορίας της Ενωσης, ενώ οι βετεράνοι για να υπογράψουν και στην τελευταία του σελίδα. Υπήρχαν όμως και ποδοσφαιριστές που είχαν ξεχωριστούς λόγους. Ο Παντελής Καφές για παράδειγμα, τίτλους κατέκτησε και στο λιμάνι με τον Ολυμπιακό.
Τα τελευταία δύο χρόνια όμως είναι και αρχηγός της ΑΕΚ και αυτό του δίνει ακόμα ισχυρότερα κίνητρα. Την ίδια ώρα, παίκτες όπως οι Μπλάνκο, Σκόκο, Σάχα, ήθελαν να πάρουν τη ρεβάνς για το χαμένο τελικό του 2009, καθώς ίσως δεν έχουν ξανά την ευκαιρία και στο μέλλον, να το πράξουν με την κιτρινόμαυρη φανέλα. Υπήρχε βέβαια και ο Μπαχά, ο οποίος εκ του τίτλου ήθελε να σπάσει και το ρόδι στα γκολ, βάζοντας τέλος στη δική του στείρα περίοδο δυστοκίας και αποκτώντας ψυχολογία ενόψει play off. Εκεί όπου θα κληθεί να παίξει τα τελευταία του χαρτιά για να παραμείνει στον Δικέφαλο.
Το καρκίνωμά της...
Δεν ήταν όμως όλα άγια και θετικά στην επιστροφή της ομάδας στους τίτλους, καθώς οι γνωστοί πλέον ανεγκέφαλοι οργανωμένοι -αυτοαποκαλούμενοι- οπαδοί της, έκαναν την εμφάνισή τους και έκλεψαν τη δόξα και τα φώτα της δημοσιότητας από τους πρωταγωνιστές. Ακόμα ένα δείγμα διοικητικής ανυπαρξίας, αλλά και διοικητικής αρχής. Ο καθένας πλέον κόβει βόλτες ανενόχλητα στο γήπεδο κι άμα του κάνει κέφι, ρίχνει και τίποτα ψιλές στους παίκτες, κρατώντας την ομάδα και το άθλημα, αιώνες πίσω.

sport.gr